kırmızının yanına beyaz koyanlar için pazar günlerini kombineye almıştı büyük sevda..
Nefeslerimize sigara dumanı karışacak, bazen üşüyecek; bazen alev alev yanacaktık..
doksan artıda gelmeyen gole küfür etsekte terketmeyecektik..
üzerimizde hep aynı renkler..
Hep bir ağızdan koro halinde 'şimşek gol gol gol..' diyecektik..
Sezon sonunda mutluluğu ihmal etmemek için verilecekti bu savaş..
Yarınlara umut bağlayacaktık..
Üçüncü hafta olmuştu, herkes eleştirilerden sıkılmıştı..
İlk maçta 9 kişiyle galip gelen takım
nasıl olurda puan kaybederdi..
Bunu soruyordu herkes birbirine cevap koolaydı 5 senedir şampiyonluk yaşayamayan hocanın takımın başında olması..
Espiyede 10 kişilik takıma puan hediye ediyorduk.. liderlik için oynayan fatsa önce bize 3 atıyordu ardından bu hafta 5-0 ile kapatıyordu panaromayı..
Zara ise 8-0 ile geçiyordu rakibini..
Biz gol yollarını penaltı ile kapatıyorduk..
Olmuyordu ama kovalıyorduk..
Sevdaydı bu..
