Tellere bağlayacaktık hayallerimizi sımsıkı! -2-

Üniversiteyi bitirip tekrar memlekete döndüğüm sene artık Bulancakspor'un bir taraftar grubuna ihtiyacı olduğunu düşünüp girişimlere başlamıştım.

Sırf bu yüzden kendimi işe güce bile verememiştim.. Bulancakspor'un ilk taraftar sitesi olan bulancakspor28.com'u açıp kitleyi geniş tutmak istesem de bir süre yerimizde saydık..

Bu site sayesinde ufak tefek arkadaşlıklar kuruyor, pankart deplasman vs. gibi şeyler hakkında bilgiler paylaşıyorduk.

-bazen kendi kendime düşünüp ''bu takımı acaba sadece ben mi düşünüyorum?'' diyordum.!

Liglerin başlamasına kısa bir süre varken Kadir isminde bir arkadaşla irtibat kuruyorum, kendisi her ne kadar giresunspor taraftarı olsa da bana yardımcı olmak adına elinden gelen her şeyi yapıyor.. Öncelik olarak giresundan bulancak’a kadar geliyor.. Bulancakta oturup ufak tefek kritik yapıyoruz.. ‘’Bir pankart yazmalıyız’’ diyorum, tamam diyor ama daha grubumuzun adını belirlememişiz. Onlarca isim geliyor aklımıza genç Bulancaklılar, kepsil, kırmızı şeytanlar.. o isim buna ait bu isim şuna ait derken RED DRAGON’da karar kılıyoruz sonra gidiyoruz beyaz bez almaya.. son kuruşumuza kadar paralarımızı koyuyoruz ortaya ve boya ile bez alıyoruz..

Eee.. her şey tamam oluyor iş yazma işine gelince daha bir kere bile boya fırçasını elime alıp pankart yamamışım ben yazarım diyorum, sonra uğurluyorum kadir’i Giresun’a..

İlk maçımız içeride Araklıspor ile maça kadar yetiştiriyorum hevesle.. maç günü gelip çatıyor, kadir’in bir işi çıkıyor maça gelemiyor..

Yalnız başıma tutuyorum stadın yolunu..

Tribüne girmeden önce dışarıda gençler içeri girmeyi bekliyorlar Bende biletimi alıp kapalı tribüne giriyorum.. Oturuyorum yazdığım pankartın üzerine.. Tanıdık arkadaşlar geliyor yüzüm gülüyor.. ‘’O ne?’’ diye soruyorlar, hiç ya pankart yazdım diyorum sonra asmak için tribünün merdivenlerini iniyorum hevesle..

Böyle başlıyor bir sevdayı tellerden haykırmak..