KIPKIRMIZI'dır bizim kanımız, BEMBEYAZ akar gözyaşlarımız...
22 Nisan 2013 Pazartesi
16 Nisan 2013 Salı
Dikbıyık deplasmanından kalanlar..
Sona yaklaşıyorduk, hayallere hayal katarak..
keskin virajları aşarak umuda yürüyorduk..
ve son üç hafta kala son üçteki yerimizi koruyorduk..
yorgun ama umutlu!
aklımızdan tek geçen ŞAMPİYONLUK idi!
3-2 | 14 nisan pazar 2013
9 Nisan 2013 Salı
483 gün sonra yeniden..
Bu sezon onurlu mücadelede biraz geç kalsam da askerliği bitirmiştim..
Yeşilimsi kamuflaj, yaz kış giyilen bot..
Demir ranza, demir dolaplar..
Mavi çarşaflar..
Mehmetçik gazinosunda süren hayatlar..
İçtiması, yemek sırası,
Aklımda BULANCAK sevdasıyla..
Bir deplasmanla veda etmiştim Kırmızı-Beyaz'a Tokatta Erbaa karşılaşması 3-0 mağlubiyet.. Yine bir deplasmanla Orduda Altaş Soyaspor karşılaşması ile merhaba demiştim tribünlere.. Fakat en anlamlısı da bu hafta oynadığımız maçtı; T.İdman Gücü ile karşılaşacaktık. Heyecan dorukta; yeşil çimen kokusuna hasret bedenim bir aksilik olmasa da gidebilsem düşüncesiyle tribünlere kadar atmıştı beni..
Kırmızı ile beyazın ortasında buluştuk yine..
Sırtımızda forma, boynumuzda atkı..
Güzelde sonuçlandı.. 4-1 galibiyetle şampiyonluğa bir adım daha geldik..
Herkesin tuttuğu bir takım vardır ya bizim ki şehrimizin takımıydı!
Hep söylüyorduk; ''sen hangi takımlısın'' diye sorduklarında BULANCAKSPORLUYUM diye.. Gururla, onurla!
5 Nisan 2013 Cuma
çocuktum.. çok sevdim bir adam gibi #3
Hiç bir şey eskisi gibi değildi artık, konfetileri bile elle kesmiyorduk; Oysa evde defterini kesip konfeti yapan çocuğun içindeki heyecan ile büyümüştüm..
Eski deftelerimi bulup ağabeyimle birlikte makas yardımıyla keserdik maç haftası..
Renkli görüntü olsun diye sayısal loto kağıtlarını toplar birazda onlardan katardık içerisine..
çocuktum.. çok sevdim bir adam gibi! #1
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)